karanlıkta yoksunluklarımızdan dem tutalım
sen hiç olmamış gözyaşlarımı öperek ıslat
ben zaten yok hüzünlerini okşayayım.
gözlerinin yeşilinde bir çingeneden çiçekler alayım
varlıklarımız rastgele koparılmış bu kır çiçekleri
ve
asla içilmeyecek bir sarma sigaradan ibaret olsun.
ömrümün belki de çeyreğinde, irticalen.