Prelüt

meydanlarında koşup güvercinler

                                                    uçurdum.

bayırlarında karahindibalara nefes nefese 

                                                    üfledim.

bugünü saymazsak

tenine sönmüş kibritle yazılmamış şiir

                                                    bırakmadım.

bu,

                           daha 

                                                    başlangıç.

on dokuz yaş mısraları

gözlerimin önüne
gözlerini getiriyorum.
seni her gördüğümde bile.

uisge beathe

karanlıkta yoksunluklarımızdan dem tutalım
sen hiç olmamış gözyaşlarımı öperek ıslat
ben zaten yok hüzünlerini okşayayım.

gözlerinin yeşilinde bir çingeneden çiçekler alayım
varlıklarımız rastgele koparılmış bu kır çiçekleri
ve
asla içilmeyecek bir sarma sigaradan ibaret olsun.


ömrümün belki de çeyreğinde, irticalen.